arkadaş, şu memleketten nobel edebiyat ödülü alan çıktığında şaşırmamıştım. hâlâ nobel kimya ödülü alan bir vatan evladı olmamasına hayret ediyorum. günde en az bir kez kaka yapan, yaparken de deterjan etiketi okuyan bir milletten beklentim budur. ama millet de haklı; vay efendim metoksibütanol, yok etilhekzanoik asit, kimsenin aklında kalmıyor. zaten it osurdukça yeni formül çıkıyor, hepten unutuyoruz.
millî eğitim bakanı yerinde olsam, deterjan etiketlerine lise müfredatını parça parça bastırırım. mesela, dağ havası esintili ürünlerin arkasında tarih dersi olur. her ay birini okusak, üç senede hun imparatorluğu'ndan lâle devri'ne geliriz. böyle fasikül hâlinde olunca heyecanlı da olur. bir sonraki kakayı iple çekeriz (bkz: oha). hem temiz bir millet oluruz, hem de kültürlü. hem deterjancı kazanır, hem okuyan.
olmaz mı? yahu sigara pakedi üzerine morgda yatan ceset fotografı basılıyor. birbirini güzelce şeyedemeyen mutsuz çift fotografı da. ben deterjan etiketine faideli bilgi basılsın diyorum, çok mu şey istiyorum?
